پوشش مناسب دوچرخه سواری کوهستان و جاده

ظاهر دوچرخه کوهستان با نمونه های معمولی تفاوت زیادی دارد، پس پوشش دوچرخه سواری کوهستان هم باید متفاوت باشد!

هیچ قانونی وجود ندارد که با پوشیدن شورت های چسبان یا گشاد یک دوچرخه سوار مخالفت کند. اما دوچرخه سواری در کوهستان لذت بخش تر خواهد شد اگر لباس های مناسبی داشته باشید که هرکجا و به هر شیوه ای بخواهید حرکت کنید احساس راحتی داشته باشید.

حفاظت نیز مهم است. فرقی نمی کند که با احتیاط یا بی احتیاط دوچرخه سواری کنید؛ به  هر حال پوششی نیاز دارید که از شما در مقابل خطرات مسیر از جمله بوته های خار، شاخه ها و صخره ها محافظت کند.

شورت و بالشتک(پد) دوچرخه سواری کوهستان

همانند بخش های مربوط سیستم حرکت، شورت های دوچرخه کوهستان هم ویژگی خاصی دارند که باعث راحتی و آزادی حرکت بیشتری می شوند ، همچنین بالشتکی دارند تا سایش(اصطکاک) و رطوبت را کاهش دهد. شورت پد دار و شلوارک های مخصوص به طور جداگانه از فروشگاه های ورزشی قابل خریداری هستند.

در اکثر مدل های دوچرخه سواری کوهستان مسائل آیرودینامیک چندان مهم نیستند. اما اگر قصد دوچرخه سواری در یک مسابقه یا سواری معمولی برای مسیر های طولانی دارید، شورت های تنگ و مناسب، از نظر آیرودینامیک، گزینه بهتری هستند. بعضی از دوچرخه سواران شورت های چسبان را ترجیح می دهند زیرا حرکات عضلات را نیز در نظر می گیرند.

بیشتر شورت های دوچرخه سواری کوهستان از پارچه های محکمی تولید می شوند و دارای جیب های زیادی هستند.هرچه نیاز دوچرخه سوار به محافظت در برابر ساییدگی بیشتر شود، وزن و طول پارچه مورد استفاده نیز افزایش می یابد. به عنوان مثال، برای سواری در سرازیری نسبت به سربالایی، به شورت هایی ضخیم تر و بلندتر نیاز دارید.

پد(بالشتک) های متصل به شورت های دوچرخه سواری کوهستانی، نسبت به شورت های معمولی باریک تر اند؛ چون در بیشتر مسیر به صورت راست و عمودی نشسته اید و در طول مسیر ممکن بعضی جاها ایستاده یا نشسته باشید.

اکثر آسترها قابل برداشتن هستند؛ این امکان را به شما می دهند تا بتوانید لباس های زیری که دارای آستر پد دار هستند را جداگانه تهیه کنید. اینکه شما شورت پد دار را انتخاب کنید یا شورت و پد(به صورت مجزا) کاملا به سلیقه شخصی تان بستگی دارد.

پیراهن ورزشی دوچرخه سواری کوهستان

به طور کلی پیراهن های ورزشی دوچرخه کوهستان و دوچرخه جاده(road)تفاوت چندانی با یکدیگر ندارند. پیراهن های دوچرخه کوهستان تنگ هستند ولی نسبت به مدل های دوچرخه جاده، کمی آزاد تر(گشادتر) تهیه می شوند.گاهی برای سواری راحت تر، پیراهنی آزاد تر و بزرگتر از معمول هم در نظر گرفته می شود. آستین های بلندتر، امکان حفاظت بیشتر در برابر خار و شاخه درختان را فراهم می کنند.

اگر قصد دارید از کوله پشتی استفاده کنید دیگری نیازی به کیسه های باری، که در عقب دوچرخه نصب شوند، ندارید. برای دوچرخه سواری سبک تر، کیسه های عقبی برای حمل غذا، ابزار،کلید،تلفن همراه، و پول مناسب تر هستند. یک قطعه بادگیر در جلوی دوچرخه سوار، می تواند در سرعت های زیاد یا بالا رفتن از کوه به شخص کمک کند.

دستکش های دوچرخه سواری کوهستان

دو ویژگی منحصر به فرد دستکش های دوچرخه کوهستان، آنها را از دستکش های دوچرخه جاده متمایز می کند: پد و پوشش انگشت ها.

از آنجایی که در دوچرخه های کوهستان، دسته ها پد دار هستند، پوشیدن دستکش های پددار انتخابی است. برای سواری های چند ساعته، هرچه پد بیشتر باشد راحت تر خواهید بود. اگرچه دستکش های بدون پد، سبک تر و خنک تر اند و اجازه حرکات بیشتری به شما می دهند. معمولا، خیلی از دستکش های بی انگشت استفاده نمی شود. دست های عرق کرده، حس ناراحتی ایجاد می کنند، اما وقتی انگشتان زخمی شده(در اثر ضربه) را ببینیم، متوجه می شویم که همیشه دستکش های انگشت دار بهترین گزینه هستند.

لباس مناسب فصل سرما برای درچرخه سواری کوهستان

لباس های گرمکن در فصول سرد سال، این امکان را به شما می دهند تا در بهار زودتر و در پاییز دیرتر در کوهستان به دوچرخه سواری بپردازید. ابزارهای حفاظتی در برابر باد و باران را باید همیشه در کوله تان داشته باشید، بویژه زمانی که قصد سفر یکساله دارید.

نکته: قبل از شروع سفر بزرگتان لباس های گرمکن را نپوشید تا وقت سرما برسد. اگر همان ابتدای سفر گرمتان شود، باقی مسیر به شدت گرمازده و خسته خواهید شد.

 ژاکت های دوچرخه سواری

طراحی لباس های رویی دوچرخه سواری کوهستان خیلی خاص نیست. اولین تفاوت این لباس ها با مدل های دوچرخه سواری جاده، مقاوم تر بودن پارچه مورد استفاده است. البته شما به طرحی خاص تر احتیاج دارید که بادگیر باشد، شانه ها را اذیت نکند، و پوشش کافی را برای زمانی که به جلو خم می شوید داشته باشد. همچنین باید دارای کلاهی باشد که با کلاه ایمنی سازگار باشد.

برای محافظت جدی تر، باید ژاکتی ضدآب و قابل تنفس بپوشید. برای سواری های کوتاه و آب و هوای معمولی، دوچرخه سواران لباس های سبک و کوچک انتخاب می کنند.

شلوار دوچرخه سواری

شلوار های دوچرخه سواری،که اکثرا هم پددار هستند، می توانند جایگزین خوبی برای شورت ها در روزهای سرد باشند. و اگر آب و هوای منطقه دوچرخه سواری مرطوب است، همانند ژاکت ها، به شلوارهایی ضد آب و قابل تنفس نیاز دارید.

لایه های عایق

برای نیم تنه بالا، می توانید گرمای مورد نیازتان را از لباس های زیر یا ژاکت پشمی سبکی که پوشیدید بگیرید.

گرمکن دست-پا و کلاه ها

گرمکن های دست و پا و کلاه یا هد بند گزینه هایی کاربردی  هستند و استفاده از آنها در طول مسیر آسان است.

کفش دوچرخه سواری کوهستان

سازگاری لازم برای رکاب زدن: اولین موضوعی که باید در نظر بگیرید سازگاری کفش با سیستم رکاب زنی دوچرخه است. همچنین می توانید کفش هایی تهیه کنید که زیره معمولی داشته باشند و همچنین وقتی رکاب گیره نداشت بتوان از میخ های مناسب استفاده کرد.

قابلیت راه رفتن: مورد مهم دیگری که باید مدنظر داشته باشید این است که در کوه چقدر پیاده روی خواهید داشت. زیره لاستیکی چسبنده پیاده روی را آسان تر می کنند و اجازه می دهند از معابر سخت راحت تر عبور کنید؛ اگر تازه کار هستید این گزینه خوبی است. و اگر دوچرخه تان در مسیر خراب شد با کفش مناسب، ادامه مسیر را باید پیاده بروید.

کارآمدی رکاب: کفش های محکم خاصی به منظور رکاب زدن و حرکت دادن مطلوب دوچرخه طراحی شده اند؛ اما پیاده روی با این کفش ها دشوار است. این کفش ها معمولا نسبت به کفش های معمولی بادگیر تر هستند.

حفاظت ضدآبی: برای شرایط مرطوب و سرد به دنبال کفش های ضدآب باشید. گزینه دیگر خرید یک جفت کاور کفش است.

کلاه ایمنی دوچرخه کوهستان

استایل دوچرخه سواری شما در کوهستان، در انتخاب کلاه ایمنی مناسب اهمیت بالایی دارد. در وضعیتی که مهارت دوچرخه سواری زیادی لازم است یا مسیری که سراشیبی دارد، طبیعتا کلاه محکم تری لازم دارید.

دوچرخه سواری خارج از شهر: در اینجا سرعت دوچرخه در سربالایی اهمیت دارد؛ و جایی که شیب سراشیبی ها زیاد نیست، به دنبال کلاه ایمنی مشابه دوچرخه سواری در جاده معمولی باشید که تهویه مناسب داشته باشد.

دوچرخه سواری در مسیرها(گذرگاه ها): کسانی که در گذرگاه ها دوچرخه سواری می کنند معمولا با مناطقی روبه رو می شوند که به مهارت های بیشتری نسبت به دوچرخه سواران برون شهری نیاز دارند. بنابراین نسبت به آنها پوشش و حفاظت بیشتری احتیاج دارند.

فقط کوهستان(استقامتی): در این نوع دوچرخه سواری، شیب های تند تر ،مهارت بیشتر و سرعت کمتری دیده می شود. بنابراین باید پوشش و حفاظت بسیار بیشتری داشته باشید.

سراشیبی: حداکثر پوشش حفاظتی در اینجا به چشم می خورد. یک کلاه ایمنی که کاملا صورت را بپوشاند و احتمالا یک عینک ایمنی به جای عینک آفتابی از ابزار های ضروری هستند.

پد های دوچرخه سواری کوهستان و محافظ

توصیه های مربوط به پد های مناسب، همانند توصیه های کلاه ایمنی هستند: هرچه وضعیت دوچرخه سواری خطرناک تر شود به پوشش و پد بیشتری احتیاج دارید.

اکثر دوچرخه سواران با تجربه، معمولا، فقط از پد های زانویی استفاده می کنند، در حالی که تازه وارد ها ممکن است بخواهند از آرنج هایشان هم محافظت کنند. حتی گاهی اوقات افراد با تجربه، برای اینکه راحت تر باشند، تا زمانی که به سراشیبی های تند نرسیده اند اصلا از پد های محافظتی استفاده نمی کنند.

آنهایی که در مناطق مطلقا کوهستانی دوچرخه سواری می کنند باید پد های ضخیم تر و بزرگ تر داشته باشند.

در سواری سراشیبی نیز پد ضروری است، اغلب اوقات افراد از محافظ های ساق پا نیز استفاده می کنند.

کوله های دوچرخه سواری

در شرایط غیر مسابقه ای، شما به کوله ای نیاز دارید که همه ابزار های مورد نیازتان را داشته باشد. اکثر دوچرخه سواران، اغلب کوله هایی را ترجیح می دهند که دارای مخزنی برای آب باشند.